ماجرای پخت نخستین کیک و کلوچه‌ها در تهران؛ بانوی گرجستانی عصای دست حاج‌مصیب شد
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۳۳۵۶۴
اقوام مختلفی تاکنون به پایتخت مهاجرت کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد «بنیسی»ها با برنامه‌ریزی و حساب و کتاب بیشتری آمدند و پایه‌گذار بسیاری از کسب و کار‌های موفق و کارخانه‌های بزرگ در پایتخت شدند.
به گزارش همشهری آنلاین، اردشیر آل عوض، محقق فرهنگ عامه، درباره نقطه شروع مهاجرت بنیسی‌ها می‌گوید: «جوان محجوبی در اواخر قرن نوزدهم میلادی، بنیس را برای فعالیت‌های اقتصادی کوچک می‌دانست و تصمیم گرفت مهاجرت کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مصیب درخشانی فعالیتش در گرجستان را با کارگری در یکی از مغازه‌های شیرینی‌پزی تفلیس شروع کرد و بعد از مدتی در همان شهر صاحب مغازه شد. آل عوض، وقوع انقلاب ۱۹۱۷ روسیه را دلیل اصلی بازگشت مصیب درخشانی به ایران و سکونت او در تهران می‌داند: «بعد از وقوع انقلاب روسیه یکسری محدودیت‌هایی برای بخش خصوصی ایجاد شد و مصیب درخشانی با علم به این واقعیت که شرایط برای ادامه کار در تفلیس برایش مهیا نیست به ایران برگشت و برای نخستین بار همسرش را به زادگاهش در یکی از روستا‌های شبستر برد. این دو نفر مدتی در بنیس زندگی کردند و در سال ۱۳۲۴ راهی تهران شدند تا در مغازه کوچک حوالی میدان توپخانه کسب و کار تازه‌ای را شروع کنند.»
زندگی در قلب تهران قدیم، روی دیگر سکه زندگی پرتلاطم مصیب درخشانی بود که با تلاش و سختکوشی می‌خواست یکی از موفق‌ترین مهاجران تاریخ پایتخت باشد. آل‌عوض معتقد است که حاج مصیب درخشانی کسب و کار تازه‌اش در حوالی میدان توپخانه را با کمک همسرش و تهیه نوعی شیرینی سنتی گرجستان شروع کرد و خیلی زود از مشتریان تهرانی جواب گرفت: «در بنیس نوعی حلوای سنتی شیرین پخته می‌شود و مصیب درخشانی با تجربه‌ای که در گرجستان کسب کرده بود در همان ابتدای کسب و کارش، حلوای خوشمزه‌ای در تهران می‌پزد که همان کلوچه‌های امروزی است و در مدت زمان نسبتاً کوتاهی با ذائقه تهرانی سازگار می‌شود. او در مسیر تولید این حلوای بنیسی‌ـ تفلیسی رقیبی به نام آقای ناصری داشته که اهل جاسب بوده و جالب اینکه الان هم تولید حلواشکری در انحصار قوم جاسبی‌هاست. درخشانی مدتی حلواشکری شاهین را در تهران تولید کرد، اما معلوم نیست چرا بعد از مدتی بساط تولید حلواشکری را جمع می‌کند و پخت همان حلوا و به عبارتی، کلوچه بنیسی – تفلیسی را از سر می‌گیرد.»
مصیب درخشانی برای توسعه فعالیت اقتصادی به خارج از مرز‌ها رفته بود، اما رویای او در تهران به واقعیت تبدیل شد و او در میانسالی به واسطه صداقت در کار و خوش‌رفتاری با مشتریان تهرانی به ثروت هنگفتی رسید. آل عوض ساخت مراکز خیریه در بنیس را فصل دیگری از زندگی مصیب درخشانی می‌داند و می‌گوید: «آقای درخشانی نخستین کسی بود که در تهران کیک و کلوچه مدرن پخت و به واسطه خلاقیت و نوآوری که در کارش به خرج داد به فرد متمولی تبدیل شد. او بخشی از ثروت انبوهش را صرف ساخت مدارس و مراکز آموزشی در بنیس کرد که نسل دوم بنیسی‌ها که عموماً افراد تحصیلکرده‌ای هستند در همین مدارس تربیت شدند.»
از مصیب درخشانی به‌عنوان نخستین فردی که در تهران کیک و کلوچه پخت نام می‌برند. او با تولید کیک و کلوچه جوانان بنیسی را به این حرفه علاقه‌مند کرد و به این‌ترتیب، انحصار پخت کیک و کلوچه در تهران به بنیسی‌ها رسید. هادی بیاضیان یکی دیگر از بنیسی‌هایی بود که بعد از مصیب درخشانی به حرفه کیک و کلوچه‌پزی رونق تازه‌ای داد و چند کارخانه کیک و کلوچه‌پزی در تهران تأسیس کرد، اما نام مصیب درخشانی به‌عنوان پدر کیک و کلوچه‌پزی در تاریخ پایتخت ثبت شده است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: شیرینی پزی کیک و کلوچه تهران قدیم قیمت طلا و ارز قیمت موبایل کیک و کلوچه کسب و کار بنیسی ها آل عوض
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۳۳۵۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نخستین سرویس مدرسه تهران مخصوص بچه‌پولدارها بود
همشهری آنلاین- سمیرا باباجانپور : دانش آموزان تهرانی از وقتی پای مدرسه به شهر باز شد با پای مبارک به مدرسه می‌رفتند؛ یعنی مسیر خانه تا مدرسه و بالعکس را پیاده گز می‌کردند. بااین‌حال با رشد مدارس نوین و رونق گرفتن مدارس متوسطه کم‌کم بحث جابه‌جایی دانش آموزان جدی شد؛ به‌خصوص جابه‌جایی دانش‌آموزانی که از مسیرهای طولانی باید به شهر می‌آمدند و درس می‌خواندند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
«داریوش شهبازی» مولف و محقق، درباره نخستین سرویس‌های مدارس تهران می‌گوید: «سیستم تحصیلی در تهران بیشتر بر روی محله‌ها متمرکز بود؛ یعنی هر محله یا روستایی مکتب‌خانه خودش را داشت. بعد از اینکه مدارس دبستانی توسعه پیدا کرد به علت کمبود مدرسه، بچه‌ها پیاده باید مسیرهای طولانی را برای رسیدن به مدرسه طی می‌کردند. یادم می‌آید وقتی ۷ سالم بود در مدرسه‌ای در محله زرگنده تحصیل می‌کردم. آن روزها برخی خانواده‌های پولدار شمرونی بچه‌هایشان را با ماشین شخصی و راننده به مدرسه می‌فرستادند که نوعی سرویس خصوصی بود.»
شهبازی می‌افزاید: «تقریباً اواخر دوره پهلوی دوم بحث سرویس‌های مدارس در تهران جدی شد. در حقیقت رونق سرویس‌های مدارس با توسعه شهر تهران و مشکلات تصادف، ایمنی و امنیت دانش‌آموزان گره خورده بود. دورانی که ما درس می‌خواندیم تنها خطری که دانش آموزان را تهدید می‌کرد گرگ‌های بیابان و سگ‌های ولگرد بودند!»
«عباس حسینی» نویسنده کتاب معروف «این اتولی که من داشتم...» درباره نخستین سرویس‌های مدارس شهر تهران می‌گوید: «در دوران پهلوی دوم برخی از مدارس بزرگ تهران برای دانش آموزان سرویس مدرسه راه‌اندازی کردند. اتوبوس‌های خاص که زردرنگ هم بودند. مدرسه هدف و مدرسه ایران و کالج (البرز) در تهران سرویس مدرسه داشتند مخصوص دختران دانش‌آموز بیشتر از سرویس استفاده می‌کردند.»
اولین اداره و قوانین راهنمایی و رانندگی | سرعت بالای ۱۵ کیلومتر در ساعت ممنوع! روایت‌هایی از نخستین شرکت‌های مسافربری | وقتی گاریخانه‌ها به گاراژ تبدیل شدند کد خبر 849180 برچسب‌ها هویت شهری همشهری محله
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت